Α. Το μάθημα πραγματεύεται την επίδραση των φυσικών καταστροφών – σεισμών στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, από τα ιστορικά δομικά συστήματα έως την σύγχρονη αρχιτεκτονική. Οργανώνεται σε 2 ενότητες. Α). Αναλύεται η αναγκαιότητα να συμπεριλαμβάνεται από την αρχή του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού το θέμα της συμπεριφοράς των κτιρίων στις σεισμικές φορτίσεις. Παρουσιάζεται το φαινόμενο του σεισμού, η συμπεριφορά και παθολογία των κατασκευών. Περιγράφεται και αναλύεται το αντικείμενο του «αρχιτεκτονικού αντισεισμικού σχεδιασμού» ως μια συνθετική διεργασία που εκτός του φέροντος οργανισμού αφορά και τα μη φέροντα στοιχεία, τα κινητά μέρη και την επίπλωση. Μέσω παραδειγμάτων παραδοσιακών αντισεισμικών συστημάτων και σύγχρονης αρχιτεκτονικής αναλύονται κατασκευαστικές μέθοδοι αντιμετώπισης του σεισμικού κινδύνου. Γίνεται αναφορά σε κανονισμούς που αφορούν στον αντισεισμικό σχεδιασμό διαφορετικών δομικών συστημάτων. Εξετάζονται οι επιπτώσεις που έχουν άλλου τύπου καταστροφικά φαινόμενα στην βιωσιμότητα και ανθεκτικότητα των κατασκευών και το πως πρόνοιες και κανόνες δόμησης για τις περιπτώσεις αυτές επηρεάζουν και κατευθύνουν βασικές επιλογές του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Β). Παρουσίαση πειραμάτων σε φυσική κλίμακα σε συνεργασία με το Εργαστήριο Αντισεισμικής Τεχνολογίας, ΕΜΠ (πείραμα σε σεισμική τράπεζα), τη Σχολή Μηχανολόγων Μηχ. ΕΜΠ και την Πυροσβεστική Ακαδημία, (έκθεσης κατασκευής σε πυρκαγιά).