Το μάθημα στοχεύει μέσω της εκμάθησης και χρήσης των τεχνικών τεκμηρίωσης κτιρίων στην καταγραφή, τεκμηρίωση, ανάλυση και ερμηνεία τους ως αρχιτεκτονικών έργων, που προσεγγίζονται ως ενσώματα παραδείγματα συνθετικών αξιών που αφορούν στις προθέσεις του δημιουργού, το πνεύμα της εποχής, τις συνθετικές και αισθητικές επιλογές και τον τρόπο συνολικής συγκρότησής τους, όπως αυτές διαφοροποιούνται σε κάθε έργο. Μέσα από γεωμετρικές απεικονίσεις και αναπαραστάσεις επιχειρείται η αποτύπωση του έργου ως αρχιτεκτονικής σύνθεσης, ως τρόπος συγκρότησης και μορφικής διατύπωσης της αρχιτεκτονικής γνώσης που περιέχει. Το μάθημα έχει συνθετικό χαρακτήρα καθώς προσεγγίζει τα κτιριακά έργα ως αρχιτεκτονικές δημιουργίες με στόχο τη συγκρότηση του αρχιτεκτονικού βλέμματος των σπουδαστών και σπουδαστριών μέσα από μια αντίστροφη συνθετική θεώρηση, από τα μετρήσιμα χαρακτηριστικά προς τη νοηματική συγκρότηση του έργου. Το πεδίο εφαρμογής του μαθήματος αφορά σε αντιπροσωπευτικά έργα της ελληνικής αρχιτεκτονικής παράδοσης (από τον νεοκλασικισμό έως τον μοντερνισμό, συμπεριλαμβανομένων και κτιρίων βιομηχανικών – βιοτεχνικών χρήσεων) και διεξάγεται με επιτόπιες μετρήσεις και προσωπική εμπλοκή των σπουδαστών με τα αρχιτεκτονικά έργα, ώστε να τα γνωρίσουν ως υλικά, ως υφές, ως τρόπους δομής και ως σημαίνουσες αρχιτεκτονικές μορφές στο περιβάλλον τους.