Προπτυχιακή Διπλωματική Εργασία
Συντελεστές:
Στη παρούσα διπλωματική εργασία μελετάται η σχέση του αστικού χώρου με το τοπίο και τα ιστορικά μνημεία. Πιο συγκεκριμένα, η σχέση αυτή εντοπίζεται και ερευνάται σε ένα παραμελημένο χώρο στην καρδιά της Ν. Ιωνίας, όπου μια υδατογέφυρα των υστερορωμαϊκών χρόνων στέκει σε μικρή απόσταση από μια δεξαμενή του 20ού αιώνα θυμίζοντας στον διαβάτη, ως ιστορικές μαρτυρίες, τη στενή σχέση που έχει το φυσικό τοπίο και η μορφολογία του εδάφους με την αστική αρχιτεκτονική και οργάνωση. Μια περιοχή που λειτουργούσε στην ολότητά της, κατακερματίστηκε σε αστικά θραύσματα με την αποσπασματική διαχείριση των μνημείων της και των επιμέρους σημείων της.
Ο εντοπισμός της ασύνδετης σχέσης μεταξύ των μνημείων και της εγκατάλειψής τους αποτέλεσε την αφορμή για την έρευνα της ιστορία τους, οδηγώντας σε μια ευρύτερη ανάλυση της περιοχής της Ν. Ιωνίας που έφτασε σε μία πρόταση ανασύνθεσης του τοπίου με την αξιοποίηση και ενοποίηση αυτών των θραυσμάτων.
Η ενοποίηση πραγματοποιείται μέσω μίας φυτεμένης επιφάνειας η οποία επουλώνει τις πληγές που υπέστη η περιοχή, και αναδεικνύει το σημείο σε ενεργό πόλο πρασίνου. Κάτω από την την φυτεμένη επιφάνεια διαμορφώνεται μια ημιυπαίθρια αγορά ταπήτων καθώς και ένα εργαστήρι υφαντουργίας. Η Δεξαμενή νερού της δεκαετίας του 50 μετατρέπεται σε Αρχειοθήκη Μικρασιατικού Πολιτισμού.