Το μάθημα διερευνά την έννοια της αρχής του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, τόσο ως αφετηρία, όσο και ως το πλαίσιο των αρχών που συγκροτούν τις γραμμές που τον αποτελούν. Η αρχή του σχεδιασμού, έχει ακολουθήσει κατά καιρούς διαφορετικούς δρόμους και ερμηνείες. Ο τύπος, το πρόγραμμα, η χειρονομία, η κεντρική ιδέα, η ατμόσφαιρα, έχουν αποτελέσει διαφορετικές αφετηρίες και πλαίσια συγκρότησης μιας συνθετικής λογικής. Το μάθημα προτείνει ότι η αρχή αυτή σπάνια είναι σταθερή και αμετάβλητη από την αρχή ως το τέλος της συνθετικής διαδικασίας. Αντιθέτως, διαρκώς ανακατασκευάζεται, μέσα από σταδιακές αμφισβητήσεις και επανακαθορισμούς, είτε ως προς τον πυρήνα του βαθύτερου είναι της, είτε ως προς τα επιμέρους χαρακτηριστικά της, στοχεύοντας, συνήθως, σε μια όλο και πιο συγκροτημένη και συνεκτική πρόταση.

Βασικό πεδίο έρευνας του μαθήματος αποτελεί η σχέση μεταξύ πράξης και θεωρίας, κατά τη διαδικασία της αρχιτεκτονικής σύνθεσης. Η διάκριση των δυο όρων αποτελεί θεμελιώδη φιλοσοφική προκείμενη του δυτικού πολιτισμού. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι η σχέση μεταξύ αρχιτεκτονικής πράξης και θεωρίας, έχει αποτελέσει αντικείμενο του αρχιτεκτονικού λόγου (discourse) διαχρονικά έως σήμερα, φέρνοντας στο προσκήνιο ερωτήματα για το τι προηγείται και το τι έπεται. Πρέπει να υπάρχει μια θεωρία πριν περάσει κανείς στην πράξη ή το αντίστροφο; Υπάρχει η πρώτη δίχως τη δεύτερη ή συμπλέκονται αναγκαστικά και εξαρχής;

Το μάθημα έχει ως στόχο του να κρατήσει ανοιχτή την παραπάνω συζήτηση, και να την επεκτείνει μέσα από την πράξη του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Παίρνει έτσι μια συγκεκριμένη οπτική/θέση ξεκινώντας αυτή τη διερεύνηση από την πράξη, προκειμένου να οδηγηθεί στη θεωρία.

Η διερεύνηση αυτή θα πραγματοποιηθεί έχοντας ως αφετηρία το σχεδιασμό μιας αρχιτεκτονικής κατασκευής, με συγκεκριμένο πρόγραμμα, η οποία θα βρίσκεται μέσα σε έναν συγκεκριμένο τόπο. Το μάθημα θα επιχειρήσει να αναζητήσει τη σχέση πράξης και θεωρίας μέσα από μια σειρά από διαδοχικά στάδια ανακατασκευών της αρχής του σχεδιασμού, μέσα από μια μεθοδολογία ανάλυσης και ανασύνθεσης, μιας σειράς συγκεκριμένων σχεδιαστικών βημάτων.