Το μάθημα επιχειρεί τη συστηματική παρουσίαση μιας σειράς από βασικές έννοιες που συνήθως αντιμετωπίζονται κατά την αρχιτεκτονική συνθετική διαδικασία και άπτονται της υλικότητας του αρχιτεκτονικού έργου, όπως είναι η δομή, η κατασκευή, και η τεκτονική διάστασή του, αλλά και η έννοια του διακόσμου σε επόμενο στάδιο. Η επιλογή της υλικότητας κατά τον σχεδιασμό αποτελεί κριτήριο που εμπλέκει ζητήματα τεχνολογικών και οικονομικών δυνατοτήτων, αλλά ταυτόχρονα και πολιτιστικών καταβολών που προσδιορίζουν την ταυτότητα του αρχιτεκτονικού έργου. Στόχος του μαθήματος είναι η ανάδειξη του ρόλου της υλικότητας στην διαδικασία της αρχιτεκτονικής σύνθεσης και της συνεισφοράς της υλικότητας στην διατύπωση της ιδέας του αρχιτεκτονικού έργου. Επιχειρεί να θέσει ερωτήματα όπως σε ποιο στάδιο της συνθετικής διαδικασίας εισέρχεται ο παράγοντας της επιλογής της υλικότητας και ποια είναι τα κριτήρια αυτής της επιλογής. Φωτίζονται ζητήματα όπως η σημασία του στατικού φορέα στην συγκρότηση της συνθετικής ιδέας του χώρου και στον καθορισμό της μορφής, η σχέση του μέρους με το όλον, η άρθρωση της λεπτομέρειας και η συναρμογή διαφορετικών υλικών μεταξύ τους, αλλά και ζητήματα όπως η βιωσιμότητα και το πως γερνούν τα υλικά. Μεθοδολογικά γίνεται παρουσίαση της εμφάνισης ιστορικά των παραπάνω εννοιών και της θεωρητικής εξέλιξής τους σε αντιστοιχία με φιλοσοφικά ρεύματα. Στα πλαίσια του μαθήματος οι σπουδαστές καλούνται να εκπονήσουν εργασία ανάλυσης ενός κτηρίου, με βάση τις παραπάνω έννοιες, εξηγώντας τον τρόπο που η επιλογή της υλικότητας συμμετέχει στη συγκρότηση της συνθετικής του ‘’άϋλης’’ ιδέας.