Το θέμα της παρούσας διπλωματικής είναι η Επανάχρηση του Πύργου Πειραιά. Το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στην αξιοποίηση ενός υφιστάμενου κτιρίου και στην ανάπλαση της γύρω περιοχής, καθώς υπάρχουν πολλά κενά κελύφη που θα μπορούσαν να επαναχρησιμοποιηθούν. Η επιλογή του συγκεκριμένου κτιρίου έγινε βάσει της μορφολογίας και της πορείας του στον χρόνο, καθώς έμεινε ανολοκλήρωτο και δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ. Η πρόταση ανταποκρίνεται κυρίως σε ζητήματα μορφολογικά και συνθετικά, λαμβάνοντας υπόψη τις βασικές κατευθύνσεις – αρχές που υπαγορεύουν οι κύριοι άξονες της πολεοδομίας, της μορφολογίας, του βιοκλιματικού σχεδιασμού με την χρησιμοποίηση νέων τεχνολογιών, και της οικοδομικής. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην «διόρθωση» των αναλογιών του Πύργου, στην μελέτη του κτιριολογικού προγράμματος και στην συνθετική σχεδίαση των εσωτερικών χώρων ανάλογα με την χρήση τους, κάτι που επηρεάζει και την γενικότερη μορφή, με την δημιουργία καμπυλόσχημων ημιυπαίθριων πλατωμάτων – διαδρόμων, που παρεμβάλλονται μεταξύ του μέσα και του έξω. Κατά την επεξεργασία των παραπάνω, αναζητήθηκαν οι χρήσεις, που θα μπορούσε να φιλοξενήσει ο πύργος, οι οποίες εναρμονίζονται με αυτές του Πειραιά. Τοποθετούνται, λοιπόν, στα υπόγεια αποθηκευτικοί χώροι και χώροι στάθμευσης, στο ισόγειο πλατεία, καταστήματα, ιχθυαγορά, ενώ στον Πύργο τοποθετούνται σχολή χορού, εκθεσιακός χώρος, εστιατόριο-καφέ,  καταστήματα, γυμναστήριο, ξενοδοχείο α’, γραφεία, ξενοδοχείο β’, εστιατόρια – μπαρ. Ο λόγος που τοποθετούνται δύο ξενοδοχεία είναι η ανταπόκριση και η κάλυψη των αναγκών όσο το δυνατόν μεγαλύτερης μερίδας ανθρώπων. Σκοπός είναι η συνθετική πολυπλοκότητα, όσον αφορά τις κατόψεις, αλλά και τους ημιυπαίθριους χώρους εκτόνωσης, που παραλαμβάνουν και συμπληρωματικές χρήσεις. Κάθε κάτοψη διαφέρει σχεδιαστικά,  και μετακινησης των ανθρωπων και την σχετικα ανεξαρτητη λειουτργια καθε χρησης του πυργου.     καθώς δεν υπάρχει κάτοψη τυπικού ορόφου και οι χρήσεις μπλέκονται στο κτίριο με σκοπό την  εξυπηρέτηση σεναρίων της καθημερινής ζωής. Η προσθήκη αυτή ολοκληρώνεται με μια ενιαία καμπύλη από περσίδες, αγκαλιάζοντας περιμετρικά όλους τους διαδρόμους, ενώ αποκολλάται στις άκρες. Στόχος της καμπυλόσχημης προσθήκης είναι ο ουσιαστικός διάλογος μεταξύ του αυστηρά μοντέρνου πρίσματος με τα σαφή όρια του Πύργου και της σύγχρονης αρχιτεκτονικής ως εργαλείο σύνδεσης του νέου με το παλιό.