Η αναδιανομή, επανεπινόηση της γνώσης και της τεχνολογίας μέσω του διαδικτύου και της δημόσιας ανταλλαγής πληροφορίας, μαζί με τη θετική επανεξέταση της χειροποίητης αξίας του αντικειμένου, οδηγούν σε μια νέα κατασκευαστική συμπεριφορά. Με έρεισμα αυτήν την πρόδηλη τάση, τίθενται προς διερεύνηση τα “ανοιχτά” όρια του σχεδιασμού με σκοπό την ενεργοποίηση και διατύπωση νέων προβληματικών. Το μάθημα διερευνά: · Τις έννοιες “ανοικτός σχεδιασμός”- “δυνητικός σχεδιασμός”. · Τη μορφή και την υλικότητα ενός προϊόντος, τη χρηστική και εμπορική του ταυτότητα στοχεύοντας σε μια νέα νοηματοδότηση διευρύνοντας την υφιστάμενη λειτουργία ή εργαλειακή χρήση του. · Τον επανασχεδιασμό ως διαδικασία δημιουργίας ενός εξατομικευμένου αντικειμένου που υπηρετεί μια προσωπική υπόθεση εργασίας.